حالت تهوع بعد از جراحی فک: علل، پیشگیری و مدیریت
حالت تهوع یکی از عوارض شایع بعد از بسیاری از جراحیها است و جراحی فک نیز از این قاعده مستثنی نیست. این عارضه، که اغلب با استفراغ همراه است، میتواند باعث ناراحتی و ایجاد مشکلات جانبی در روند بهبودی بیمار شود.
عوامل متعددی مانند استفاده از داروهای بیهوشی، نوع جراحی، و وضعیت جسمانی بیمار میتوانند در ایجاد حالت تهوع بعد از جراحی فک نقش داشته باشند.
دکتر شهاب الدین عزیزی بهترین جراح فک در تهران در این مقاله به بررسی علل، عوامل مؤثر، روشهای پیشگیری و راههای مدیریت حالت تهوع پس از جراحی فک پرداخته اند.
عوامل مؤثر بر ایجاد حالت تهوع بعد از جراحی فک
بیهوشی عمومی
یکی از دلایل اصلی حالت تهوع پس از جراحی فک، استفاده از داروهای بیهوشی عمومی است. داروهای بیهوشی ممکن است بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر گذاشته و باعث تحریک عصب واگ شوند که نتیجه آن ایجاد حالت تهوع است. همچنین، ترکیبات خاصی مانند اپیوئیدها که به عنوان مسکنهای قوی پس از جراحی استفاده میشوند نیز میتوانند باعث بروز تهوع شوند.
داروهای ضد درد
اپیوئیدها و دیگر مسکنها که برای کاهش درد پس از جراحی تجویز میشوند، میتوانند سیستم گوارشی را تحریک کرده و موجب حالت تهوع و استفراغ شوند. این داروها با تأثیر بر گیرندههای خاصی در مغز و دستگاه گوارش، احساس تهوع را تقویت میکنند.
تغییرات در رژیم غذایی
پس از جراحی فک، بیمار معمولاً مجبور است از رژیم غذایی مایع و نرم استفاده کند. این تغییرات غذایی و عدم توانایی برای خوردن غذاهای جامد ممکن است باعث اختلال در هضم و تحریک معده شود که این خود به حالت تهوع میانجامد.
عوامل فیزیولوژیک
بیمارانی که به طور ذاتی حساسیت بیشتری به حالت تهوع دارند (مانند افرادی که تجربه تهوع در سفر یا بارداری داشتهاند) احتمال بیشتری دارند که پس از جراحی فک نیز این عارضه را تجربه کنند. همچنین، فشار خون پایین و کاهش سطح قند خون نیز میتواند از دیگر عوامل مؤثر باشد.
استرس و اضطراب
اضطراب و استرس ناشی از جراحی و دوره پس از آن، میتواند تأثیر منفی بر وضعیت جسمی بیمار گذاشته و حالت تهوع را تشدید کند. تنشهای روحی معمولاً موجب افزایش حساسیت سیستم عصبی به تحریکات داخلی بدن میشود.
روشهای پیشگیری از حالت تهوع پس از جراحی فک
پیشگیری دارویی
پیش از جراحی، متخصص بیهوشی معمولاً از داروهای ضد تهوع (مانند اندانسترون یا پرومتازین) استفاده میکند تا خطر بروز حالت تهوع را کاهش دهد. این داروها میتوانند بر گیرندههای سروتونین و دوپامین در مغز تأثیر بگذارند و باعث کاهش تحریک سیستم عصبی مرکزی شوند.
تغذیه صحیح قبل و بعد از جراحی
تغذیه مناسب قبل و بعد از جراحی فک میتواند به کاهش خطر تهوع کمک کند. مصرف مایعات شفاف و غذاهای سبک در روزهای اولیه پس از جراحی توصیه میشود. همچنین، اجتناب از خوردن غذاهای سنگین و پرچرب پیش از جراحی میتواند مؤثر باشد.
تغییرات در روش بیهوشی
در برخی موارد، متخصص بیهوشی ممکن است از روشهای متفاوتی مانند بیحسی موضعی یا کاهش دوز داروهای بیهوشی عمومی استفاده کند تا عوارض جانبی مانند تهوع کاهش یابد. علاوه بر این، استفاده از داروهای بیهوشی با پتانسیل کمتر برای ایجاد تهوع نیز گزینه دیگری است.
استفاده از داروهای مسکن غیراپیوئیدی
برای کاهش خطر تهوع پس از جراحی فک، پزشکان میتوانند از مسکنهای غیراپیوئیدی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کنند. این داروها با تأثیرات کمتری بر دستگاه گوارش، کمتر باعث ایجاد حالت تهوع میشوند.
کنترل استرس و اضطراب
روشهای آرامسازی مانند تکنیکهای تنفس عمیق، مدیتیشن و مشاورههای روانشناسی میتوانند به کاهش اضطراب و استرس قبل و بعد از جراحی کمک کنند. این اقدامات به نوبه خود میتوانند احتمال بروز حالت تهوع را کاهش دهند.
روشهای مدیریت حالت تهوع بعد از جراحی فک
مصرف داروهای ضد تهوع
در صورتی که حالت تهوع بعد از جراحی بروز کند، پزشک میتواند داروهای ضد تهوع مانند اندانسترون، متوکلوپرامید یا دومپریدون را تجویز کند. این داروها معمولاً با تأثیر مستقیم بر گیرندههای مغزی مرتبط با حالت تهوع، از بروز یا شدت آن جلوگیری میکنند.
رعایت رژیم غذایی مناسب
مصرف مایعات به مقدار کافی و غذاهای سبک و کم چرب میتواند به کاهش حالت تهوع کمک کند. غذاهایی که به راحتی هضم میشوند مانند سوپهای کمچرب، آب میوههای طبیعی و غذاهای نرم به عنوان بهترین گزینههای غذایی پس از جراحی فک توصیه میشوند. همچنین، مصرف مایعات به تدریج و در مقادیر کم نیز میتواند کمککننده باشد.
استفاده از تکنیکهای تنفس عمیق و آرامش
تمرین تکنیکهای تنفس عمیق و آرامسازی میتواند به کاهش شدت حالت تهوع کمک کند.
این تکنیکها با آرام کردن سیستم عصبی و کاهش استرس، به بدن کمک میکنند تا بهتر با تحریکات عصبی پس از جراحی کنار بیاید.
خواب و استراحت کافی
استراحت کافی پس از جراحی فک میتواند به تسریع روند بهبودی و کاهش عوارض جانبی مانند حالت تهوع کمک کند. خواب به بدن فرصت میدهد تا به آرامی به حالت طبیعی خود بازگردد و تعادل هورمونی و عصبی خود را بازیابد.
مصرف مایعات مناسب
مصرف مایعات میتواند به جلوگیری از دهیدراسیون و کاهش حالت تهوع کمک کند. در این زمینه، آب، چای زنجبیل و نعناع به عنوان نوشیدنیهای مناسب توصیه میشوند که خواص آرامبخش و ضد تهوع دارند.
عوامل خطر و نشانههای هشدار دهنده
عوامل خطر
افرادی که سابقه حالت تهوع در جراحیهای قبلی دارند یا به داروهای بیهوشی حساسیت دارند، احتمال بیشتری برای بروز حالت تهوع پس از جراحی فک دارند. همچنین، سن، جنسیت (زنان به طور کلی حساستر هستند)، سابقه مصرف دخانیات و استفاده از داروهای خاص نیز میتوانند به عنوان عوامل خطر شناخته شوند.
نشانههای هشدار دهنده
اگر حالت تهوع همراه با علائمی مانند استفراغ مداوم، سرگیجه شدید، افت شدید فشار خون یا افزایش ضربان قلب باشد، بیمار باید به سرعت به پزشک مراجعه کند. این علائم میتوانند نشانههایی از عوارض جدیتر مانند دهیدراسیون یا اختلالات الکترولیتی باشند.
نتیجهگیری
حالت تهوع پس از جراحی فک یک عارضه شایع و ناراحتکننده است که میتواند به دلایل متعددی از جمله استفاده از داروهای بیهوشی، تغییرات در رژیم غذایی و اضطراب بروز کند.
با این حال، با استفاده از روشهای پیشگیری مناسب مانند مصرف داروهای ضد تهوع، تغذیه صحیح و مدیریت استرس، میتوان خطر بروز این عارضه را به میزان قابل توجهی کاهش داد. همچنین، در صورت بروز حالت تهوع، روشهای مدیریتی مانند استفاده از داروهای ضد تهوع، تغذیه سبک و استراحت کافی میتوانند به تسریع بهبودی و کاهش علائم کمک کنند.
توجه به عوامل خطر و نشانههای هشداردهنده نیز از اهمیت بالایی برخوردار است تا در صورت بروز عوارض جدیتر، اقدامات درمانی سریع صورت گیرد.