پروتز های صورت به منظور فرم دهی به قسمتهای مختلف صورت استفاده می شود ، این پروتزها زیبائی و جذابیت را برای بیمار به ارمغان می آورد.
در جنسها و شکلهای متنوع موجود می باشد، ولی با توجه به اینکه زیبایی کلی چهره تلفیقی از ترکیب خصوصیات گوناگون می باشد ؛ تصمیم گیری در مورد سایز ، شکل و جنس این پروتزها نیاز به دانش زیبایی شناختی کامل همراه با هنر را دارد که به جراح این امکان را می دهد تا حداکثر جذابیت و زیبایی را برای بیمار ایجاد نماید.
جراحی پروتز صورت از طریق قرار دادن ماده ای جامد و سازگار با نسج (پروتز) به منظور افزایش و یا تقویت ساختار فیزیکی صورت انجام میگردد. پروتزهای صورت باعث ایجاد تعادل و تناسب ساختمان های صورت میشوند. تعیین نوع و اندازه دقیق پروتز صورت نیاز به یک ارزیابی کلی از ویژگیهای صورت دارد.
با استفاده از پروتز صورت میتوان برای صورت تقارن، تعادل و تناسب ایجاد نمود. این عمل ممکن است همراه با سایر اعمال زیبایی صورت مانند کشیدن پوست صورت و گردن و یا عمل جراحی زیبایی بینی انجام گردد. چانه مهمترین بخش قسمت تحتانی صورت است و فرم کلی این بخش را ایجاد میکند. اصلاح چانه بر فرم کل صورت اثر چشمگیر دارد. بهتر است اصلاح چانه از طریق جراحی استخوان چانه انجام گردد ولی از پروتز چانه هم میتوان برای این منظور استفاده کرد. کوچک بودن گونه بسیار شایع است و باعث افتادگی بخش میانی صورت و نمای پیرتر صورت میشود روش استاندارد برای افزایش حجم گونه استفاده از پروتزهای مخصوص گونه است.
پروتزها دائمی اند و نیازی به تعویض ندارند. در افرادی که به سنین پیری میرسند به علت تحلیل استخوان ممکن است نیاز به اصلاح پروتز و یا تعویض آنها به منظور برقراری مجدد هماهنگی با بافتهای اطراف باشد.
انواع پروتز صورت
- پروتز گونه: این پروتز به حجم دادن و برجستگی ناحیه گونه با برش از داخل دهان در داخل لب بالا قسمتی برای قرارگیری پروتز در جلوی استخوان ناحیه گونه ایجاد می کند.اگر برش داخل دهان باشد، از بخیه های قابل جذب استفاده می کنند.جراح برای جلوگیری از ورم روی گونه از باندکشی صورت یا پانسمان استفاده می کنند. ماندگاری پروتز گونه همیشگی است زیرا با یک پیچ از داخل دهان آن را سفت می کنند.این تزریق در پی روند پیری و شل شدن بافت گونه کمک می کند.
- پروتز چانه: در این روش برای افزایش اندازه و برجستگی چانه،(با برش از داخل دهان در داخل لب پایین و یا از پوست زیر چانه( بسته به نظر جراح وبیمار، قسمتی برای قرارگیری پروتز در جلوی استخوان ناحیه چانه فراهم می کند. بعد از قرار دادن پروتز با پیچ در محل ثابت می شود یا اینکه بسته شدن زخم در چند لایه انجام می شود.(تزریق این پروتز یک تا یک ساعت و نیم طول می کشد)
- پروتز فک تحتانی: برای افزایش پهنای تحتانی صورت و ایجاد یک فک تحتانی قوی تر و محکم تر استفاده می شود. و با برش داخل دهان بابخیه های قابل جذب انجام می شود.
وضعیت بستری عمل پروتز های صورت
شما بعد از جراحی پروتز های صورت هیچ گونه نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارید و بیماران بلافاصله پس از عمل ترخیص خواهند شد.
تاثیرات حاصل از عمل پروتز های صورت
اگر بخواهیم به چند نمونه از تاثیرات حاصل از عمل پروتز های صورت اشاره نماییم باید به مواردی از قبیل تورم جزئی و موقت و همچنین کبودی موقت اشاره نماییم که همگی آن ها در مدت یک تا دو هفته از بین می روند.
عوارض حاصل از پروتز های صورت
برای بسیاری از اشخاص همواره این سوال مطرح می باشد که پس از عمل پروتز های صورت و در زمانی که پروتز در صورت اشخاص قرار دارد آیا عوارض یا خطری آن ها را تهدید می کند یا خیر؟
برای پاسخ به این پرسش باید بگوییم تنها خطر هایی که می تواند شما را تهدید نمایید پارگی پروتز ، عفونت محل پروتز شده یا جایجایی پروتز ها می باشد. در صورت وقوع هر کدام از این رخداد ها می بایست حتما به پزشک مراجعه شود و در صورت نیاز پروتز از بدن یا صورت خارج شود.
کاندیدایهای مناسب برای پروتز صورت عبارتند از:
- افرادی که استخوانهای صورتشان به بلوغ رسیده است، که معمولاً در اواخر نوجوانی رخ میدهد
- افرادی که چانه کوچک، فک ضعیف و یا نا قرینگی صورت دارند
- افراد سالمی که هیچ شرایط پزشکی عمده ای ندارند
اقدامات پس از عمل پروتز صورت
- نیاز به بستری شدن در بیمارستان ندارید.
- بعد از ۴۸ ساعت استحمام با کنترل کردنتان انجام دهید.
- آرایش تا دو هفته ممنوعیت دارد
- امکان کبودی بعد از پروتز
- استفاده از کمپرس آب سرد یا یخ به مدت ۲ هفته سپس آب ولرم
- عدم فشار و لمس بر ناحیه پروتز شده
- مصرف یک هفته مایعات فراوان و غذاهای سبک(نوشیدن آب فراوان در ایجاد یبوست و شادابی پوست کمک می کند)
- استراحت کافی و منظم
- مصرف آناناس تازه
- عدم قرار گیری در معرض آفتاب
- شنا نکردن به مدت ۲ هفته
- زخم را هر روز کنترل کردن
- استفاده از ضد آفتاب در صورت اجبار
- پرهیز از مصرف سیگار و الکل
- محدود کردن غذاهای نمکی و خود نمک به مدت ۲ هفته
- مصرف مرتب داروهای تجویز شده از سوی پزشک
- عدم مصرف آنتی بیوتیک وآسپرین
- استفاده از دهانشویه و مسواک نرم
- اگر درجه حرارت بدنتان از ۳۷ درجه سانتیگراد افزایش پیدا کرد به پزشکتان را در جریان بگذارید.
- در صورت بروز هرگونه مشکلی پزشکتان را مطلع کنید.
