پیوندپوست
پیوند، با هدف انتقال هر گونه بافت در بدن و تغذیه بافت بدون اتصال عروقی و عصبی، در نظر گرفته می شود. با ترمیم رگ ها در ناحیه ای از بدن که این قطعه بافت حمل می شود، امکان تغذیه وجود ندارد.
این بافت ها به واسطه روشی به نام انتشار از بافت های اطراف و رگ های مویرگی آنها تغذیه می شود و شکل گیری عروق جدید در طول زمان مشاهده می شود. پیوند ها، در ضخامت نازک و مقادیر کم به منظور جلوگیری از مشکلات تغذیه ای استفاده می شود.
در نهایت، هدف آن حفظ و پذیرش بیشترین مقدار در قسمت جدید است. اغلب بافت هایی که از پیوند استفاده می شود پوست، غضروف، استخوان، رگ، عصب، فاسیا، چربی، درم، ریشه مو، بستر ناخن و سلول های بنیادی است.
به طور کلی، یک نمونه بافت به عنوان پیوند استفاده می شود، اما در برخی موارد ۳-۲بافت به صورت همزمان به عنوان پیوند استفاده می شود. بافت هایی که پیوند کامپوزیتی نامیده می شوند، بیشتر به شکل درموفیت ( چربی زیر جلدی)، پوست و غضروف (منحنی گوش) استفاده می شود.
از پیوند پوست در کدام موارد استفاده می شود؟
اغلب پیوند های مورد استفاده در جراحی پلاستیک، پیوند پوست هستند. گرافت پوست در میان مردم به عنوان پیوند پوست شناخته می شود. پیوند پوست در مواردی که کمبود بافت ممکن است رخ دهد استفاده می شود:
- پس از سوختگی های عمیق
- در بستن زخم های باز پس از عمل جراحی تومور پوست
- زخم های مزمن
- در زخم هایی که پس از جراحی دست نمی توانند با بافت اطراف بسته شوند
- قسمت هایی که به علت تروما پوست کمی دارند
- زخم های باز پس از انقباض
پیوند پوستی نسبی شامل اپیدرم، که لایه بالای پوست و بخشی درم است. پیوند های پوستی کامل، شامل کل اپیدرم و درم، یعنی کل لایه پوست است.
پیوند های پوستی کامل را می توان از کشاله ران، قسمت داخلی مچ دست ، قسمت داخلی آرنج، پشت گوش و از روی ترقوه گرفت. پیوند های پوستی سطحی را می توان از هر طرف بدن از جمله قسمت های بیرونی ران، باسن، دیواره قدامی شکم، روی ترقوه و پوست سر بدست آورد. پیوند های پوستی کامل با یک چاقوی جراحی برداشته می شود و ناحیه برداشته شده با بخیه بسته می شود و هیچ فضایی باز گذاشته نمی شود. گرافت های پوستی جزئی با چاقوی مخصوص به نام “درماتوم” گرفته می شود و ناحیه گرفته شده با بخیه پوشیده نمی شود، با پانسمان کنترل می شود و بهبود می یابد. احتمال بهبود پیوند های پوستی نسبی بیشتر است، برای بهبود پیوند های پوستی کامل، تغذیه سالم ضروری است. پیوند پوستی کامل بیشتر شبیه پوست طبیعی است، پیوند پوستی نسبی بعد از بهبود، یا تیره تر به نظر می رسد یا روشن تر.
بهبود پیوند پوست چگونه است و چه مدت طول می کشد؟
- پیوند پوست به مدت ۱ الی ۷ روز پس از جراحی، در محل و بسته به شرایط باز نمی شود. به منظور ثابت ماندن و بهبود بافت پانسمان انجام می شود. متوسط ۴-۳ روز باز می شود. سپس پانسمان های مرطوب و چرب اعمال می شود. پیوند بافت پوستی که عمیق تر از بافت های اطراف آن مشاهده می شود، در عرض ۲۱-۱۴ روز با بافت اطراف آن همسطح می شود. پیوند بافت پوستی ۴۸ ساعت اول، با جذب مایعی به نام پلاسما از محل پیوند تغذیه می کند. پس از ۴۸ ساعت، تشکیل عروق های جدیدی که با پیوند پوست در منطقه گیرنده ارتباط برقرار می کند، آغاز می شود. شکل گیری عروق جدید و پیوند پوست فرایندی است که ماه ها ادامه دارد. در طول این زمان، منطقه پیوند باید از گرما وسرمای بیش از حد و تروما محافظت شود.
- پانسمان مرطوب و چرب به مدت ۶ تا ۱۲ ماه توصیه می شود، زیرا رسیدن بافت پیوند به ویژگی های اولیه اش، طول می کشد.
- نور خورشید به دلیل ناسازگاری با پیوند، ممکن است باعث هیپوپیگمانتاسیون یا هیپرپیگمانتاسیون شود. به همین دلیل، باید از آفتاب برای یک سال محفاظت شود و از کرم محافظتی استفاده شود.
- درد در ابتدا در قسمت هایی که پیوند انجام شده نسبت به قسمت های دیگر بیشتر است. در ۵-۴ هفته، حس عادی شروع به رشد می کند و ۲۴-۱۲ ماه طول می کشد. اول حس درد بعد حس لمس و در آخر حس دما باز می گردد.
آیا ممکن است عملیات پیوند موفقیت آمیز نباشد؟
قسمتی که پیوند پوست انجام می شود باید یک قسمت تمیز با بافت نرم و بدون عفونت باشد. اگر پیوند پوست به خوبی در ناحیه ی مورد نظر قرار داده نشود، اگر زیر آن التهاب، خونریزی یا مایعی وجود داشته باشد، اگر به طور مستقیم بر روی بافت هایی مانند استخوان یا تاندون قرار گرفته باشد احتمال گرفتن پیوند خیلی کم است.
قبل از هر جراحی بهتر هست با یک جراح فک و صورت مشاوره داشته باشید که در این موارد دکترشهاب الدین عزیزی بهترین عملکرد را داشته و میتوان گزینه مناسبی برای شما باشد.
