جراحی بینی به روش استراکچرال یا ساختاری یکی از روش‌های نوین و پیشرفته در جراحی زیبایی بینی است که به‌طور ویژه‌ای برای بهبود و اصلاح ساختار بینی به کار می‌رود.
در این روش، جراح با تقویت و تنظیم ساختارهای داخلی بینی، نه تنها ظاهر بینی را بهبود می‌بخشد، بلکه عملکرد تنفسی بینی را نیز حفظ کرده و بهبود می‌دهد.
این روش در سال‌های اخیر به دلیل نتایج طولانی‌مدت و طبیعی که به دنبال دارد، بسیار محبوب شده است.
در ادامه به بررسی جزئیات و مزایای این روش، فرایند انجام آن، مراقبت‌های پس از جراحی و معایب احتمالی آن خواهیم پرداخت.
معرفی روش استراکچرال در جراحی بینی
روش استراکچرال در جراحی بینی بر خلاف روش‌های سنتی که بیشتر به تغییر شکل ظاهری و کاهش حجم غضروف و استخوان بینی می‌پردازند، به تقویت و بازسازی ساختارهای داخلی بینی تمرکز دارد.
در این روش، جراح با اضافه کردن بافت‌ها یا غضروف‌های اضافی، ساختار بینی را مستحکم کرده و فرم بهتری به آن می‌دهد. این غضروف‌ها معمولاً از خود بینی یا در مواردی از بدن بیمار (مانند غضروف گوش یا دنده) گرفته می‌شوند.
مزایای جراحی بینی به روش استراکچرال
این روش مزایای خاصی نسبت به روش‌های سنتی جراحی بینی دارد، از جمله:
- حفظ یا بهبود عملکرد تنفسی: در جراحی‌های سنتی بینی، گاهی به دلیل کاهش حجم غضروف‌ها، ممکن است اختلالات تنفسی ایجاد شود. اما در روش استراکچرال، با تقویت ساختارهای بینی، عملکرد تنفسی بهبود می‌یابد یا حداقل به خطر نمی‌افتد.
- پایداری بلندمدت: به دلیل تقویت ساختار بینی، نتایج حاصل از جراحی استراکچرال بسیار پایدار و مقاوم در برابر تغییرات زمان و پیری هستند.
- ظاهر طبیعی: این روش به دلیل استفاده از بافت‌های خود بدن و تقویت طبیعی ساختار بینی، نتایج طبیعی‌تر و هماهنگ‌تری با سایر اجزای صورت به ارمغان می‌آورد.
- پیشگیری از فرورفتگی و افتادگی بینی: از آنجا که در این روش ساختار بینی تقویت می‌شود، احتمال افتادگی یا تغییر شکل بینی پس از چند سال به حداقل می‌رسد.
مراحل انجام جراحی بینی به روش استراکچرال
فرایند انجام جراحی بینی به روش استراکچرال به چند مرحله مهم تقسیم می‌شود که به اختصار در زیر توضیح داده شده است:
ارزیابی اولیه و برنامه‌ریزی جراحی
ابتدا جراح با انجام معاینات دقیق و بررسی نیازهای بیمار، طرح جراحی را مشخص می‌کند. در این مرحله، عکس‌برداری و بررسی وضعیت داخلی بینی نیز انجام می‌شود تا بتوان نیازهای جراحی را بهتر ارزیابی کرد.
بیهوشی و آماده‌سازی
جراحی بینی به روش استراکچرال معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. پس از بیهوشی، جراح بخش‌های مختلف بینی را با دقت از هم جدا کرده تا به ساختارهای اصلی دسترسی یابد.
برداشتن و اضافه کردن غضروف
در این مرحله، جراح اقدام به برداشت و تنظیم غضروف‌ها و استخوان‌های بینی می‌کند. برخلاف روش‌های سنتی که بخش‌های زیادی از غضروف‌ها برداشته می‌شود، در روش استراکچرال، غضروف‌ها بیشتر تقویت می‌شوند و اگر لازم باشد، از غضروف‌های اضافی استفاده می‌شود.
تقویت ساختارهای داخلی
در روش استراکچرال، تمرکز زیادی بر تقویت ساختار داخلی بینی وجود دارد. برای این کار، ممکن است از تکنیک‌هایی مانند پیوند غضروفی استفاده شود که به پایداری طولانی‌مدت بینی کمک می‌کند.
بستن و بخیه‌ها
در نهایت، پس از اتمام تنظیمات ساختاری، پوست بینی بر روی ساختار جدید کشیده و بخیه زده می‌شود. در بیشتر موارد، بخیه‌ها جذبی هستند و نیازی به کشیدن آنها وجود ندارد.
مراقبت‌های پس از جراحی بینی به روش استراکچرال
پس از جراحی بینی به روش استراکچرال، بیمار باید نکات مراقبتی خاصی را رعایت کند تا روند بهبود به درستی طی شود و از بروز مشکلات جلوگیری گردد. این مراقبت‌ها شامل:
- استفاده از کمپرس سرد: برای کاهش تورم و کبودی، به بیمار توصیه می‌شود که در روزهای ابتدایی پس از جراحی از کمپرس سرد استفاده کند.
- اجتناب از فعالیت‌های سنگین: بیمار باید تا چند هفته از انجام فعالیت‌های شدید جسمی که باعث افزایش فشار خون می‌شود، خودداری کند.
- رعایت بهداشت و جلوگیری از عفونت: مصرف آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده و رعایت بهداشت محل جراحی از عفونت جلوگیری می‌کند.
- پیگیری‌های پزشکی: بیمار باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا وضعیت بهبودی مورد بررسی قرار گیرد و در صورت نیاز، دستورالعمل‌های جدید دریافت کند.
معایب و مشکلات احتمالی روش استراکچرال
با وجود مزایای بسیار، جراحی بینی به روش استراکچرال نیز ممکن است معایب و محدودیت‌هایی داشته باشد، از جمله:
- طولانی‌تر بودن مدت جراحی و بهبود: این روش به دلیل دقت و پیچیدگی بالا، مدت زمان بیشتری برای انجام جراحی و بهبود نیاز دارد.
- نیاز به مهارت بالا: جراحی به روش استراکچرال نیازمند تخصص و تجربه زیادی است و باید توسط جراحان با تجربه انجام شود.
- هزینه بالا: این روش معمولاً هزینه بیشتری نسبت به روش‌های سنتی دارد، چرا که زمان و تکنیک‌های پیشرفته‌تری را می‌طلبد.
روش‌های جایگزین و مقایسه با جراحی‌های دیگر بینی
در کنار روش استراکچرال، روش‌های دیگری نیز برای جراحی بینی وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. از جمله:
- روش‌های سنتی: در روش‌های سنتی، بیشتر به کاهش حجم بینی پرداخته می‌شود که گاهی به بروز مشکلات تنفسی می‌انجامد.
- روش تقویت شده (Reinforced): این روش تلفیقی از روش‌های سنتی و استراکچرال است و تلاش می‌کند تا بهبود شکل ظاهری و تقویت ساختار را به‌طور همزمان داشته باشد.
- روش باز و بسته: در روش باز، پوست بینی به‌طور کامل از ساختارهای زیرین جدا می‌شود، در حالی که در روش بسته، فقط برش‌های محدودی در داخل بینی ایجاد می‌شود.
نتیجه‌گیری
جراحی بینی به روش استراکچرال به دلیل تمرکز بر تقویت ساختار داخلی و ایجاد نتایج طبیعی و پایدار، به یکی از پرطرفدارترین روش‌ها در میان جراحان زیبایی و بیماران تبدیل شده است. این روش نه تنها به بهبود ظاهر بینی می‌پردازد، بلکه سلامت و عملکرد تنفسی بینی را نیز در نظر می‌گیرد و در نهایت، نتایج رضایت‌بخش و پایداری را به همراه دارد.
با این حال، انتخاب این روش بستگی به نیازهای خاص بیمار و مشاوره با جراح متخصص دارد تا نتیجه‌ای مطلوب حاصل شود. در نهایت، این روش برای افرادی که به دنبال نتایج طبیعی و طولانی‌مدت هستند و به حفظ عملکرد تنفسی خود اهمیت می‌دهند، گزینه‌ای ایده‌آل به‌شمار می‌رود.
